Carpathian Couriers Race, The final stage en daarvoor

Het is 3 mei 2018, de voltallige ploeg van WPGA, Sven Burger, Jobbe Krijnsen, Joep Steinbuch, Teun Mouris en Thimo Kroeze,  staat gemotiveerd aan de start om ook deze etappe met branie af te sluiten. We hebben hiervoor al 5 koersdagen afgewerkt en voor WPGA met het nodige succes. In totaal kent het deelnemers veld nog 87 renners, de tocht wordt hels; het is warm en het peloton  moet een flink aantal steile beklimmingen bedwingen, daarnaast hebben de afgelopen koersdagen hun sporen achter gelaten. Toch kan onze ploeg nu al terugkijken op een ongelofelijke Couriers Race, respect voor renners en begeleiding.

Het begon de eerste dag, 28 april 2018,  al direct goed. Joep zat in de ontsnapping van de dag. Halverwege koers lukte zijn tweede poging om weg te komen, daarvoor had Teun het ook al geprobeerd, samen met 2 andere landgenoten reden ze naar een maximale voorsprong van 3;20 min. met nog 45 km koers. Wpga zag de kansen en de rest van de ploeg deed er alles aan de vaart uit het peloton te houden. Op 25 km was de voorsprong nog 2;30. En echte rekenmeesters weten dan dat er kansen zijn ( elke 10 km een minuut verliezen is de maatstaaf die vaker gehanteerd wordt). Door eendrachtige samenwerking, onder het motto; “wij Nederlanders tegen de rest”, werd de voorsprong in de daaropvolgende 5 km zelfs weer iets uitgebouwd naar 2;40. Wat een spanning en dat al de eerste etappe. Op 10 km voor de finish, 2;00. Bij 5 km nog 1;40, en op 4 km 1;30. In de ploegleiders auto kwam het besef langzaam, ze blijven weg. Op 1,5 km voor de meet en geruststellende voorsprong van 1;15 min.. De kopgroep van 3 blijft weg. Joep sprintte uiteindelijk naar een prachtige zege, wat ook betekende dat hij de leiderstrui ( zie foto) om zijn schouders kreeg en WPGA leider werd in het ploegklassement en dus de gele rugnummers. Hoe kan je starten in een 2.2 UCI wedstrijd met heel veel goede teams, landenploegen en continentals aan het vertrek, waaronder ook enkele Nederlandse, Delta Cycling en Destil Parkhotel. Maar het bleek uiteindelijk het begin te zijn van een fantastische meerdaagse met veel hoogtepunten en 5 renners die het woord #Branie hoog in het vaandel zouden hebben .

Dag 2, etappe 2a,  startte met het opspelden van de gele rugnummers en de wetenschap dat er een verantwoordelijkheid viel te verdedigen. En dat gebeurde er ook; Teun, Jobbe, Sven en Thimo waren de adjudanten van een in het wit rijdende Joep, als leider van de koers. En zie daar, een massasprint was het resultaat. Natuurlijk waren er in deze ochtend etappe meerdere kopgroepen maar geen resulteerde in een definitieve scheiding. Wat betekende dat Joep bij de volgende etappe nog steeds de leider was en WPGA de beste ploeg, ja, ja, de beste ploeg. De beste ploeg worden is al een prestatie maar deze blijven is nog vele malen knapper.

Echter was deze mooie dag voor de ploeg nog niet ten einde, In de 2e wedstrijd van de dag presteerde de voltallige ploeg weer op de toppen van hun kunnen. Een uitzondering daarop liet zich gelden, Sven presteerde daar nog net even boven ( juiste omschrijving daarvoor is er niet). Opnieuw gingen de handen van een WPGA-renner de lucht in, ten teken van een volgende overwinning. Hij won de sprint van een kopgroep. Wat en weelde, 3 etappes verreden en 2 overwinningen. In het ploegenklassement moesten we voor het eerst 2 teams boven ons dulden, geen schande. Eigenlijk voor de ploeg wel fijn, de verantwoordelijkheid van de koers lag nu bij andere teams. Sven was door zijn overwinning opgeschoven naar een 2e plaats en stond eerste in puntenklassement.

Het verhaal; na een half uur koers ontstaat er een koopgroep van 13 man, met daarbij Sven en Jobbe. Enkele renners vallen hieruit weg, helaas ook Jobbe. Sven handhaaft zich makkelijk. de voorsprong loopt op van 1;45, naar 2;30 half koers. Uiteindelijk zou de maximale voorsprong 3;30 zijn op 35 km koers. Onderweg woorden de renners getrakteerd op wat regen en onweer. Omdat Joep in de witte trui rijdt kan Sven zich beperken tot volgen. Met een voorsprong van 3;10 op 20 km van de streep is het duideliijk dat deze groep wegblijft. In de  laatste 10 km proberen verschillende eenlingen weg te rijden, zo ook Sven, helaas zonder succes.  Groep blijft bij elkaar, bij het binnen rijden van het finish dorp nog een steile klim, ook daar komt niemand weg, kopgroep is aan elkaar gewaagd, sprintend komt men door de laatste bocht en over de witte lijn.

Stage 3 op maandag was een klimtijdrit van 2,5 km. Geen poespas, maar gewoon vanaf de start als een klimgeit naar boven. Natuurlijk was het duidelijk dat het deelnemers veld zeer sterk was, continentale renners maar ook talentvolle beloften uit de vertegenwoordigende landenteams. Toch handhaafde Sven zich in de kop van het klassement door naar een prima 28ste plaats te rijden, opvallend was de tijdrit van Jobbe, die 44ste werd en een flink stuk opschoof in het algemeen klassement van 62 ste naar een 42ste plaats. De andere adjudanten eindigden in het middenveld wat gewoon een zeer nette prestatie was. Terugkijkend op de tijdrit kan de conclusie worden getrokken dat het voltallige team en de 2 etappes hiervoor een mega prestatie had geleverd. We waren gewoon even de baas, wat is dat?

Dinsdag is zeker geen rustdag in de Couriers Race, ook voor WPGA niet. Sven had zijn plek te verdedigen en Joep mocht de koers beginnen in de rode trui ( sprintklassement). In het begin ontstond er al snel een kopgroep met een maximale voorsprong van 6.10 min. Met nog 25 km voor de wielen ging de snelheid rap omhoog, tot dat moment de voltallige ploeg nog gewoon in het peleton. Thimo was de eerste die de groep moest laten lopen op een schijnbar eenvoudig klimmetje, zoals er zovelen in deze koers zijn. Maar met het beperkte aantal kilometers nog voor de boeg, zou hij makkelijk binnen de tijd finishen, super. Helaas waren Joep en Teun betrokken bij een grote valpartij, helaas betekende dit dat ze op een kleine achterstand over de meet kwamen. Vervelender was dat joep wat last had van zijn nek en Teun van zijn knie, werk voor Henk de Groot, even afwachten dus. Gelukkig bevonden Jobbe en Sven zich in het eerste grote peleton, wat betekende dat zij  hun posities in het klassement behielden, zelf verbeterden. Sven naar plek 7 en Jobbe naar 32. Maar ook nu de volledige ploeg over de meet en nog steeds op een keurige 9e plaats in het ploegenklassement.

Dag 5 brak aan, en Rene Kos constateerde dat “de oogjes toch iets kleiner werden”, maar de spirit en sfeer waren top. Teun en Joep waren opgelapt en alle fietsen stonden er weer spik en span bij, het werk van Brendan Beerendse. Het parcours van vandaag was weer “uitdagend”en zeker niet vlak. De 1e klim werd met een voltallig peloton genomen, echter daarna brak de wedstrijd letterlijk open. Er onstond een kopgroep van 8 man, Sven zat erbij en kwam als eerste boven op de 2e klim. Jammer genoeg kwam alle weer samen na 2 uur koers. Door de hoge snelheid was de wedstrijd onoverzichtelijk, er ontstonden voortdurend weer nieuwe groepen. Sven en Jobbe vooraan, Teun en Joep in groep erachter en Thimo op het elastiek. Peleton 1 en 2 komen bij elkaar, Thimo vecht door op een ongelooflijke manier. De andere rijden attent, Joep haalt nieuwe tasjes en wordt van etappe winnaar, meesterknecht. Teun probeert op 3/4 van de koers een aantal keer weg te komen door mee te springen met groepjes, helaas voor hem lukte het steeds net niet. Het Peloton jaagt ondertussen op 2 koplopers en valt uit elkaar. Voorste deel komt bij de koplopers, Jobbe en Sven zitten daarbij. Opnieuw 4 man vooruit, daarbij Sven. Daarachter gaat Jobbe fantastisch mee op de laatste klim en eindigd in de eerste groep, Joep en Teun laten grote groep gaan. Sven wordt uiteindelijk 4e, hoe scherp! Ook nu weer komt iedereen binnen  de tijd binnen. Ook Thimo die een aantal keer was gelost maar steeds weer aansloot, wat een karakter. En ook na deze dag gaat de vollediige ploeg ddoor naar de laatste koersdag, “The Final Stage”,

Alvorens aan het verslag van deze laatste dag, de koniginnenrit, te beginnen even een speciale dank aan Brendan die met zijn voortdurende app-berichten op de “koersradio” er voor zorgde dat we van minuut tot minuut konden volgen, en genieten,  wat er gebeurde in de koers en dit verslag zo uitgebreid kan zijn. We nemen iedereen mee op de laatste stage;

Aan het ontbijt was het duidelijk dat de hele ploeg tot in de tenen gemotiveerd was om deze meerdaagse tot een goed einde te brengen. Sven stond 7e en Jobbe 28ste in het algemeen klasssement, de anderen wat verder naar achter maar nog zeker niet uitgeblust en vast van plan Sven en Jobbe te helpen waar dat kon. En waar mogelijk nog wat plaatsen te klimmen, wat uiteindelijk ook zou lukken. Nog 87 man aan het vertrek met daarbij 5 renners uit een Wielerploeg uit Groot Amsterdam. Het was warm 30-32 graden en de etappe van 170 km was zwaar, veel steile beklimmingen waarbij na de wedstrijd de begeleiding constateerde dat zelfs de auto het zwaar had gehad.

Direct na de start ging het al omhoog, 6 man kozen de aanval, geen WPGA”er daarbij. Was ook wel erg vroeg. Helaas voor Jobbe blokkeerde zijn voorderailleur en moest hij verder op een reserve fiets. In de afdaling sloot Jobbe weer aan, wat een inspanning van deze eerste jaars belofte. De 6 man op kop hebben gezelschap gekregen van nog 4 renners. Voorsprong stijgt naar 2;45. Sven zou wat plaatsen verliezen. Peloton verbrokkelt door het hoge tempo en het zware parcours. Op 65 km een aanval vanuit het peloton op de kopgroep. Thimo heeft het moeilijk, Jobbe haalt wat extra drinken en heeft het zwaar. Peloton valt verder uit elkaar maar komt ook weer samen. Het is duidelijk dat er op de toppen wordt gekoerst, en wij doen gewoon mee. 10 koplopers zijn er weer 4 geworden en 7 achtervolgers. Dit alles op 80 km koers. Teun haalt bidons om de anderen bij te staan. Vanuit het peloton een groep van 17 man in de aanval, Sven zit daar bij. Jobbe moet er af, temp in peloton gaat ook omhoog, men wil de 17 achtervolgers terugpakken. Situatie in de wedstrijd: 4 koplopers, 2.10 min voorsprong, 7 man met 1.20 en 17 achtervolgers 20 sec voor peloton. Sven in groep van 17, Joep en Teun iin Peloton, Jobbe en Thimo daarachter vechtend voor wat ze waard zijn. De 17 man worden in gelopen en voorsprong van de 2 groepen loop t terug naar 1.40 en 30 sec.

Jobbe en Thimo stappen uit koers. Ze zijn helemaal leeg. De fietswissel heeft voor Jobbe nadelig uitgepakt. Wat heeft hij gereden, eerste jaars belofte en dan 28ste staan voor de laatste etappe en je op deze manier laten zien in de koninginnenrit. Ook Thimo verdient complimenten, natuurlijk moest hij er vaker af, maar toch elke keer gewoon binnen de tijd binnen, wat een mentale kracht heb je dan.

Maar de koers wacht op niemand en zien we dat er 4 koplopers zijn en het peloton, wat er nog van over is, daarachter. Maar met nog 3 renners van WPGA; Sven, Teun en Joep. Het is zwaar, warm en veel steile beklimmingen. Het peleton breekt in 2-en; Sven in eerste groep en Teun en Joep en 2e deel. Koplopers 1.20 voor. De ploegleiders auto mag van 2e naar 1e peloton, verschil wordt groter, met pijn in het hard laten Rene en Brendan, Teun en Joep achter. Echter in de wetenschap dat onze grote troef nog steeds attent vooraan meekoerst. Er zijn nog 32 renners vooraan in de wedstrijd. De koers is ontploft, en voor Rene en Brendan, die naar voren rijden, is het nog onduidelijk waar Sven rijdt. Wedstrijd is 4 uuur onderweg en er zijn nog 25 km te rijden. Auto rijdt achter eerste peloton, 3 man op kop en 8 achtervolgers meld de koersradio; Sven zit bij de 8! De achtervolgers zitten op 40 sec van kopgroep. Sven is serieus  bezig. Ploegleidersauto mag Peloton voorbij, nog 13 km koers. In de groep van Sven zitten de nr 3 en 6 van het klassement, verder geen renners die voor hem staan. De 8 achtervolgers woorden er 6, maar Sven zit er nog bij. De 6 man komen bij de koplopers, dus voor de rekenaars 9 man op kop, daarachter wat eenlingen en dan het peloton, wat steeds meer terrein verliest. We zitten in de laatste 10 km; Sven gaat in de aanval, wil kijken of hij op zijn 2 concurrenten tijd terug kan pakken, het is nog 5 km. Helaas wordt hij teruggepakt. Op 2 km e laatste klim, maar niemand komt meer weg en dus wordt het sprinten. In een waanzinnige sprint wordt Sven nipt 2e, Henk staat op de lijn en ziet het van dichtbij, wat en prestatie van Sven. Maar wat betekent het voor het algemeen klassement, er zijn  een flink aantal renners, die voor hem staan in het klassement, niet bij de kopgroep. En de voorsprong van de kopgroep is 50 seconden op en 4-tal en 3 min,03 op het eerste peloton. Door zijn 2e plaats pakt hij ook punten voor het puntenklassement. Uiteindelijk blijkt dat Sven is opgeschoven naar een 3e plaats in het algemeen klassement op 21 sec. van Filip Maciejuk ( Poolse nationale ploeg) en 8 sec van Jens van den Pool ( Delta Cycling Rotterdam). Daarnaast wordt hij eerste in het puntenklassement en verovert hij de zwarte trui. Laten we daarnaast niet vergeten dat Joep en Teun, in dit wielren geweld,  keurig als 51 en 52 over de finish kwamen. Ook zij leverden een prestatie van formaat. Uiteindelijk haalden 70 renners de eindstreep en moesten er nog 17 renners afstappen, jammerlijk voor ons waren Jobbe en Thimo daarbij. WPGA eindigde als 11e in het ploegenklassement van de in totaal 23 ploegen, een prestatie van formaat.

Afsluitend kunnen we waanzinnig trots zijn op de hele ploeg, zij gaven # Branie nog een extra dimensie. Met dank aan; Sven Burger, Joep Steinbuch, Teun Mouris, Jobbe Krijnsen en Thimo Kroeze. Na 6 dagen koers hadden we; een 3e plaats in eindklassement, een 1e plaats in het puntenklassement, 2 etappe overwinningen, 3 maal podium, 2 etappes de beste ploeg, 2 maal een witte trui, een maal een zwarte trui en een maal een rode trui. Wat wil je nog meer.

Een goede ploeg wordt gedragen door een goede begeleiding, zij verzorgde, stimuleerde en monteerde waar dat moest; Rene Kos, Henk de Groot en Brendan Berendse grote klasse.